BOSKO O TEATRZE
6 grudnia w krakowskim Bunkrze Sztuki, w ramach 18. międzynarodowego festiwalu teatralnego Boska Komedia, miałem wielką przyjemność tłumaczyć dyskusję pt. „Polska z perspektywy Paryża – Théâtre/Public o polskim teatrze”. Jej pretekstem było przewidziane na styczeń wydanie 258. numeru francuskiego kwartalnika teatralnego Théâtre/Public poświęconego polskiej scenie teatralnej. Pomysłodawczynią i koordynatorką tego projektu jest Agnieszka Zgieb - tłumaczka i niestrudzona orędowniczka polskiego teatru we Francji, która osobiście wzięła udział w krakowskim spotkaniu. Oprócz niej uczestniczyli w nim polscy reżyserzy Michał Borczuch, Katarzyna Kalwat i Michał Telega oraz francuscy krytycy teatralni Victor Inisan i Christophe Triau. Debatę prowadził Tomasz Domagała.
Mimo że nie jestem koneserem teatru, muszę przyznać, że nietuzinkowe osobowości biorące udział w dyskusji, ich przenikliwe i śmiałe spostrzeżenia oraz bogactwo i głębia poruszanych tematów całkowicie mnie zaintrygowały (jako tłumacza i słuchacza), a świat teatru wydał mi się fascynujący. Z jednej strony rozmawiano o różnicach artystycznych między francuską a polską sceną teatralną, i sztuką w ogóle, z drugiej poruszano tematy mniej górnolotne, choć nie mniej ważne, takie jak sytuacja prawna i finansowa pracowników teatru w obydwu krajach. Dowiedziałem się, że polski teatr jest we Francji bardzo znany i ceniony, choć dla francuskiej publiczności zamyka się on w trójkącie Kantor-Lupa-Warlikowski (wśród poszczególnych numerów Théâtre/Public największym zainteresowaniem cieszył się ten poświęcony Krystianowi Lupie). Jeden z polskich uczestników dyskusji dokonał próby rozbicia tego trójkąta, apelując do Francuzów, by zostawili w spokoju starych mistrzów i zainteresowali się twórczością młodszych pokoleń reżyserów.
Dziękuję za współpracę Piotrowi Krasnowolskiemu i Palomie Korycińskiej. Szczególnie wdzięczny jestem Tomaszowi Domagale, który na zakończenie dyskusji z imienia i nazwiska podziękował tłumaczom, co zdarza się niezmiernie rzadko.